شاه جدید شونن: آیا جوجوتسو کایسن واقعاً از حمله به تایتان و وان پیس بهتر است؟

جوجوتسو کایسن، پادشاه جدید انیمه‌های شونن؟ آخرین یافته‌های منتشر شده توسط شرکت تحلیل داده Parrot Analytics، جوجوتسو کایسن را به عنوان محبوب‌ترین انیمه معرفی کرد که باعث خشم طرفداران وان پیس و حمله به تایتان شد. با اینکه صدرنشینی در جدول‌ها دستاورد بزرگی است، اما آیا این به معنای «بهتر بودن» جوجوتسو کایسن به شکل عینی است؟ همانطور که قبلا گفته‌ام، محبوبیت یک انیمه لزوماً کیفیت آن را تعیین نمی‌کند. برای مثال، با وجود تمام محبوبیتی که شیطان‌کش به دست آورده، به جز کیفیت انیمیشن و بار احساسی، فکر نمی‌کنم چیز دیگری داشته باشد که به طور قابل توجهی از سایر انیمه‌ها بالاتر باشد. خیر، چنین نیست!

جوجوتسو کایسن، بهتر از غول‌های انیمه؟

اما این افزایش محبوبیت جوجوتسو کایسن، سوالی را ایجاد می‌کند: آیا این انیمه واقعاً از دو غول انیمه‌ای که پشت سر گذاشته بهتر است؟در حالی که برخی از طرفداران وان پیس از اینکه چگونه انیمه‌ای با تنها دو فصل، ۴۷ قسمت و مشکلات زیاد در تولید توانسته یک انیمه‌ی باسابقه‌ی بیش از ۲۰ ساله را شکست دهد، حیرت‌زده شده‌اند، باید منصفانه گفت که جوجوتسو کایسن قطعاً رقیب قدرتمندی برای این مجموعه طولانی به حساب می‌آید.چرا که اگر طول یک انیمه بر خوب بودنش تاثیر می‌گذاشت، آنگاه طرفداران وان پیس با تاسف باید بپذیرند که «سازائه-سان» با بیش از ۵۰ سال پخش، باید تاج محبوب‌ترین انیمه را بر سر بگذارد.اما اینطور نیست، نه؟انیمه‌های عالی می‌توانند به دلایل مختلفی بینندگان را مجذوب کنند: انیمیشن خیره‌کننده (شیطان‌کش)، داستان‌های گیرا (حمله به تایتان)، اکشن هیجان‌انگیز، موسیقی فوق‌العاده یا شخصیت‌های فراموش نشدنی (کسی هست که گوجو ساتورو را نشناسد؟). در نهایت، همه چیز درباره‌ی لذت بردن است.حالا، برگردیم به سوال اصلی، آیا واقعاً می‌توانیم بگوییم جوجوتسو کایسن بهتر از وان پیس یا حمله به تایتان است؟

حالا، اگر بخواهم پاسخی دیپلماتیک بدهم، می‌گویم مقایسه‌ی این سه مجموعه بی‌فایده است، چون حتی در یک ژانر هم قرار نمی‌گیرند و انجام این کار چیزی شبیه خرده گرفتن و خراب کردن لذت است. اما از آنجایی که در کل درباره‌ی لذت بردن صحبت کردم، اجازه دهید با این حال آن‌ها را مقایسه کنم. می‌توانم چند دلیل بیاورم که چرا انیمه یا مانگای جوجوتسو کایسن ارزش دیدن/خواندن را دارد، اما بگذارید اینجا کمی کوتاه صحبت کنیم.

همه‌ی وان پیس، حمله به تایتان و جوجوتسو کایسن در دسته‌ی انیمه‌هایی قرار می‌گیرند که انیمیشن خوبی دارند و بیننده را درگیر می‌کنند، که گواهی بر عالی بودن همه‌ی آن‌هاست. حمله به تایتان به خاطر ایده‌ی کاملاً منحصربه‌فرد و داستانی که به راحتی شما را جذب می‌کند، شهرت پیدا کرد. این انیمه بخش قابل توجهی از داستان شما را روی لبه‌ی پرتگاه نگه می‌دارد، قبل از اینکه زیرپایتان را خالی کند و به یکی از بهترین روایت‌های سیاسی تبدیل شود. مطمئناً تأثیر «غرش» برای سال‌های آینده به طور گسترده مورد بحث قرار خواهد گرفت! و وان پیس؟ قدرت آن در توانایی‌اش برای حفظ بینندگان برای بیش از دو دهه نهفته است. در واقع، اودا (نویسنده) هنوز در مورد اینکه «وان پیس» دقیقاً چیست، چیزی نمی‌گوید، هرچند او اعتراف کرد که شاید باید برود و درباره‌ی آن فکر کند.

از طرف دیگر، جوجوتسو کایسن، یک شونن مبارزه‌ای متمایز از بقیه، به عنوان یک مدعی جدی خودنمایی می‌کند. این انیمه در کاری که برای انجام آن ساخته شده، عالی عمل می‌کند: غرق کردن بینندگان در نبردهای هیجان‌انگیز. سیستم قدرت به خوبی تعریف شده، که یادآور «هانتر ایکس هانتر» است، به همراه مبارزات با طراحی فوق‌العاده، باعث برجسته شدن این مجموعه می‌شود. اینطور نیست که جوجوتسو کایسن داستان خوب، پیش‌زمینه‌چینی دیوانه‌کننده یا دنیاسازی محکمی نداشته باشد، اما همه چیز در این انیمه به نبردی حماسی و اغلب هیجان‌انگیز ختم می‌شود. برای مثال، مبارزه بین ماهیتو و ایتادوری در شیبویا فقط نبرد قدرت نبود، بلکه برخورد ایدئولوژی‌ها بود و جوجوتسو کایسن آن را به طور کامل اجرا کرد! شخصیت‌ها از طریق همین نبردها حتی رشد می‌کنند، بالغ می‌شوند یا حتی به سمت شر (گتو سوگورو) کشیده می‌شوند.

در حالی که وان پیس قطعا دارای تم‌های کلی ماجراجویی و رفاقت است - که از اصول ژانر شونن به شمار می‌رود، بخش زیادی از آن هنوز هم از نبردهایی تشکیل شده که در مقایسه با نبردهایی که در جوجوتسو کایسن می‌بینیم، کم‌رنگ به نظر می‌رسند. هرچه بیشتر وان پیس را تماشا کنید، بیشتر متوجه می‌شو شوید که همه این نبردها در یک قالب قرار می‌گیرند - «ناکاما»ها (رفقا) ضربه می‌خورند و سپس با تمام سختی‌ها دوباره بلند می‌شوند تا برنده شوند. جوجوتسو کایسن، مانند حمله به تایتان، برخی از کلیشه‌های شونن را زیر پا می‌گذارد. با این حال، باید به خاطر داشته باشیم که چرا حمله به تایتان، که از سال ۲۰۲۰ به عنوان محبوب‌ترین انیمه شناخته می‌شد، جای خود را به جوجوتسو کایسن داد

اولین دلیل کاهش تقاضا برای حمله به تایتان، پایان یافتن پخش آن است - آن هم در قالب یک قسمت دو قسمتی که با فاصله‌ی زمانی زیادی منتشر شد. دلیل دوم این است که فصل دوم جوجوتسو کایسن، که آرک شیبویا را اقتباس کرد، اواخر سال ۲۰۲۳ پخش شد و باعث افزایش قابل توجه تقاضا برای آن گردید.

حمله به تایتان با وجود تمام جنجال‌هایی که به پا کرد، نتوانست پایانی کاملاً خوب داشته باشد و این موضوع مایه‌ی تاسف است. جوجوتسو کایسن هم ممکن است مسیر مشابهی را طی کند، اما تاکنون - مانگا و اقتباس انیمه‌ای آن (با تشکر فراوان از کارکنانی که با وجود برنامه‌ی تولید وحشتناک، بسیار سخت کار کردند) به طور مداوم عملکرد خوبی داشته‌اند.

اگر آرک شیبویا جوجوتسو کایسن را به چنین اوجی رساند، پس نبرد آینده‌ی گوجو در برابر سوکونا قول می‌دهد رویدادی به یاد ماندنی باشد.

درست است، همانطور که قبلاً اشاره کردم، هر سه انیمه از ژانرهای مختلفی هستند، اما به نظر می‌رسد جوجوتسو کایسن به لطف محتوای پرانرژی و جذابش، از نظر لذت کلی از دو انیمه‌ی دیگر پیشی می‌گیرد. در مانگا هیچ زمان استراحتی وجود ندارد، زیرا یک رویداد مهم پس از رویداد دیگر می‌آید - این همان روشی است که آکوتامی (نویسنده) این مجموعه را طراحی کرده است.

و برای طرفداران ژانر شونن مبارزه‌ای، همین نبردهای پرطرفدار و کاملاً لذت‌بخش است که نیاز آن‌ها را برآورده می‌کند!